برای آمـدنت گر چه چـشـم دنـیا هست            به خـاك پا مگـذاری كه دیـدۀ ما هست

اگر چـه بـاز گـذشت و نیـامدی امروز            دوباره وعده به دل میدهیم، فردا هست

شـنـیـده ایم كه هستـی و ما نمی بـیـنـیـم            تو نوری و جلواتـت همیشه پیدا هست

بـرای آن كه به زیـر قـدومت انـدازیـم            هنوز هم سرِ نـاقـابـلی به تن ها هست

مگو چو قـطره ای افتاده ایم از چشمت            میـان وسعت قـلـب تو تا ابـد جا هست

برای مرهم زخمش اگر چه فاطمه نیست            ولی هنوز جـراحـات قـلب مولا هست

خـدا كـنـد كه بـبـیـنـیـم آن دمـی را كه            مدینه هست و تو هستی و قبر زهرا هست